Απόσταση: 7,8 χλμ.
Διάρκεια: 3 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 2.20')
Υψόμετρο: από 530 μ. (Κισσός) σε 380 μ.(πλατεία Μούρεσι) σε 0 μ.
Σήμανση: πινακίδες, κόκκινα σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Μαυρούτσα, Μούρεσι)
(Η διαδρομή στο Wikiloc σε Google map)
Άλλη μια διαδρομή μεγάλης ομορφιάς στο Ανατολικό Πήλιο, με πολύ καλντερίμι, που μας φέρνει από τον Κισσό στο Μούρεσι και κατόπιν στην τουριστική παραλία του Αι Γιάννη. Από εκεί μπορούμε να επιστρέψουμε στην είσοδο του Κισσού ή και στο Βόλο με το λεωφορείο (www.ktelvolou.gr). Aπό το Μούρεσι, μια άλλη επιλογή είναι να κατηφορίσουμε προς το γραφικό λιμανάκι της Νταμούχαρης.
Ξεκινώντας από την πλατεία του Κισσού, αριστερά από την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας κατηφορίζει τσιμενταρισμένος δρόμος (πρώην καλντερίμι). Κατηφορίζουμε έχοντας τον τοίχο της πλατείας δεξιά μας, και σε λίγο ο τσιμεντόδρομος φεύγει αριστερά, ενώ εμείς συνεχίζουμε ευθεία στο καλντερίμι, ανάμεσα σε καστανιές. Μπροστά μας βλέπουμε μεγάλη κατάφυτη πλαγιά και αριστερά στο βάθος το Αιγαίο.
Παρακάτω έχουμε διασταύρωση, όπου πάμε δεξιά στο δρόμο. Περνούμε από μια βρύση χωρίς νερό και σε λίγο υπάρχει διχάλα με ανηφορικό δρόμο δεξιά, ενώ εμείς πάμε αριστερά κατηφορίζοντας. Σύντομα βαδίζουμε ξανά σε καλντερίμι, το οποίο παρακάτω βγαίνει σε πλακοστρωμένο δρόμο και πάμε δεξιά.
Σε λίγο βγαίνουμε στον κεντρικό άσφαλτο δίπλα σε μια βρυσούλα και τον διασχίζουμε λοξά. Απέναντι συνεχίζει τσιμεντόδρομος, που αμέσως μας φέρνει στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου στον οικισμό Μαυρούτσα. Δίπλα της υπάρχει η παλιά μισογκρεμισμένη εκκλησία και το νεκροταφείο. Λίγα μέτρα παρακάτω σε διχάλα πάμε δεξιά, περνώντας δίπλα από ένα κιόσκι.
Ο δρόμος παρακάτω κάνει αριστερή στροφή και συνεχίζει ευθεία για λίγο προς την κατεύθυνση της θάλασσας. Δεξιά μας έχουμε μεγάλη ρεματιά (το Κισσώτικο ρέμα). Αγνοούμε στενό δρόμο αριστερά καθώς κάνουμε ένα ''S'' κατηφορίζοντας. Μετά από λίγα μέτρα ακόμα (προσοχή), βλέποντας τα κόκκινα σημάδια στα δεξιά, μπαίνουμε σε μονοπάτι, που αμέσως εμφανίζει στοιχεία καλντεριμιού και ελισσόμενο μας φέρνει σε σιδερένια γέφυρα, από την οποία περνούμε το Κισσώτικο ρέμα, σε ένα παραδεισένιο τοπίο. Πανύψηλα πλατάνια και μεγάλα βράχια στην κοίτη της κατάφυτης ρεματιάς, που κατεβάζει αρκετό νερό. Θέαμα ονειρεμένο, που μαγνητίζει το βλέμμα και δε θέλεις να φύγεις.
Το μονοπάτι-καλντερίμι όμως συνεχίζει στην απέναντι όχθη, ενώνεται λοξά με άλλο μονοπάτι από δεξιά και σε λίγο βγαίνουμε σε δρόμο, όπου πάμε αριστερά κατηφορικά και περνούμε δεύτερο μικρότερο ρέμα. Μετά από λίγη ακόμα πορεία στο δρόμο, βρίσκουμε εύκολα το καλντερίμι στα δεξιά και ανηφορίζουμε ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση. Βγαίνουμε σε αγροτικό δρόμο δίπλα σε χτιστό κιόσκι και πάμε αριστερά, ανάμεσα σε κτήματα με μηλιές και καστανιές. Ο δρόμος αυτός έρχεται από το Μούρεσι. Μετά από δέκα λεπτά περίπου, ξαναβρίσκουμε δεξιά το καλντερίμι, που ανηφορίζει και μας βγάζει πάνω στην κεντρική άσφαλτο, στη δυτική είσοδο του Μούρεσι.
Βαδίζουμε στην άσφαλτο για διακόσια μέτρα και κατόπιν, προσέχοντας αριστερά μας, βρίσκουμε καλντερίμι, το οποίο σε λίγα μέτρα διασχίζει λοξά ένα τσιμεντόδρομο και μας φέρνει στην εκκλησία της Παναγίας. Κάτω από την εκκλησία το καλντερίμι συνεχίζει και το ακολουθούμε με κατεύθυνση ανατολική, ανάμεσα στα σπίτια του χωριού. Παρακάτω βγαίνουμε σε στενό ασφαλτόδρομο, τον οποίο ακολουθούμε στο εξής, περνώντας και από μια βρύση με λιοντάρι, για να φθάσουμε στην πλατεία του Μούρεσι με την εκκλησία της Αγίας Τριάδος. Ως εδώ έχουμε χρειαστεί μιάμιση ώρα καθαρής πορείας για 5 χιλιόμετρα διαδρομής.
Μετά από την επιβεβλημένη στάση στη γαλήνια σκιερή πλατεία έχοντας θέα στη θάλασσα, κατεβαίνουμε λίγα σκαλοπάτια και ακολουθούμε καλντερίμι που κατηφορίζει ομαλά, αριστερά από την παιδική χαρά δίπλα στην εκκλησία. Πηγαίνουμε ευθεία προς τα ανατολικά και σε λίγο βαδίζουμε σε δρόμο τσιμενταρισμένο στα πλάγια με καλντερίμι στη μέση. Λίγο πριν το Δημοτικό σχολείο ο δρόμος κάνει διχάλα, όπου πάμε αριστερά κάτω για τριάντα μέτρα και αμέσως δεξιά βρίσκουμε το παλιό καλντερίμι και το ακολουθούμε. Σύντομα έρχεται λοξά από αριστερά άλλο καλντερίμι για να ενωθεί με το δικό μας. Σε λίγο βγαίνουμε στην άσφαλτο που πάει προς Νταμούχαρη-Αι Γιάννη, πάνω σε στροφή. Κατηφορίζοντας το δρόμο, αγνοούμε ένα πρώτο στενό καλντερίμι και μετά από εκατό μέτρα παίρνουμε το φαρδύ καλντερίμι αριστερά. Κατηφορίζουμε ανάμεσα σε σπίτια και παρακάτω διασχίζουμε λοξά δεξιά την άσφαλτο και συνεχίζουμε πάλι σε καλντερίμι.
Σε λίγο έχουμε διασταύρωση, όπου δεξιά φεύγει κατηφορικό καλντερίμι, που πηγαίνει προς Νταμούχαρη. Εμείς πάμε αριστερά και βγαίνουμε στην άσφαλτο, πάνω ακριβώς στη διασταύρωση, όπου αριστερά πάει ο δρόμος προς Αι Γιάννη και δεξιά προς Νταμούχαρη. Ανάμεσα στους δύο δρόμους συνεχίζει το καλντερίμι και παρακάτω ξαναβγαίνει στην άσφαλτο, στην οποία και βαδίζουμε για διακόσια μέτρα. Εκεί όπου ο δρόμος κάνει αριστερή στροφή (προσοχή), η διαδρομή μας συνεχίζει δεξιά προς τα κάτω. Εδώ το καλντερίμι δεν φαίνεται, γιατί έχει καταπλακωθεί από χώματα (έχει γίνει καθίζηση και στρώθηκε καινούρια μαύρη άσφαλτος στο σημείο αυτό) και μόνο βλέποντας τα κόκκινα σημάδια κάτω δεξιά καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να αφήσουμε το δρόμο.
Αφήνουμε κτήμα δεξιά μας και ξαναβγαίνουμε στην άσφαλτο. Μετά από τη δεξιά στροφή που κάνει, βρίσκουμε αριστερά από το δρόμο το καλντερίμι-μονοπάτι, που τελικά ξαναβγαίνει στην άσφαλτο, λίγα μέτρα πάνω από την είσοδο του κάμπινγκ. Ο δρόμος αριστερά περνά το ρέμα και πάει στον παραλιακό οικισμό του Αι Γιάννη, ενώ δεξιά μας οδηγεί στη μεγάλη αμμουδερή παραλία Παπά Νερό.
(Το κείμενο και οι φωτόγραφίες ανήκουν στο walking-pilion.blogspot.gr )
