Απόσταση: 4,3 χλμ.
Διάρκεια: 1.45΄ (καθαρός χρόνος πορείας 1.15΄)
Υψόμετρο: Από 480 μ. (Αγία Παρασκευή) σε 0 μ.
Σήμανση: πινακίδες, κόκκινα σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (βρύση Αγίας Κυριακής, βρύση Βαϊνά)
Σε αυτήν τη διαδρομή, που είναι μια από τις κορυφαίες πορείες στο Πήλιο, κατηφορίζουμε σε καλντερίμι από την Αγία Παρασκευή Τσαγκαράδας στο λιμανάκι της Νταμούχαρης, μέσα σε ένα περιβάλλον μεγάλης φυσικής ομορφιάς, για να καταλήξουμε κατόπιν στη μεγάλη αμμουδερή παραλία Παπά Νερό στον Αι Γιάννη. Εδώ, όπως και στη Νταμούχαρη, μπορούμε να βουτήξουμε στη θάλασσα του Αιγαίου και να φάμε σε μία από τις ταβέρνες που υπάρχουν στην παραλία. Μπορούμε να επιστρέψουμε από τον Αι Γιάννη στην Τσαγκαράδα με λεωφορείο του ΚΤΕΛ (www.ktelvolou.gr/dromologia.html) ή με ταξί (6944718863).
Ξεκινώντας από τη διασταύρωση με την κύρια άσφαλτο της Τσαγκαράδας, στο ύψος της Αγίας Παρασκευής, κατηφορίζουμε αρχικά τον ασφαλτόδρομο. Μετά από εκατό μέτρα, ο δρόμος κάνει στροφή δεξιά και λίγο παρακάτω είναι η πλατεία της Αγίας Παρασκευής με τον περίφημο αιωνόβιο πλάτανο. Εμείς αφήνουμε το δρόμο πάνω στη στροφή, βλέποντας την πινακίδα προς Νταμούχαρη αριστερά και βρίσκουμε το καλντερίμι, που κατηφορίζει ευθεία βορειοανατολικά ανάμεσα στα σπίτια του χωριού.
Διασχίζουμε δύο φορές την άσφαλτο και συνεχίζουμε σε καλντερίμι. Τη δεύτερη φορά είναι για λίγα μέτρα τσιμεντοστρωμένο, αλλά αποκαλύπτεται ξανά και μας φέρνει σε μνημειακή μαρμάρινη βρύση με κεφαλή λιονταριού. Η σκαλισμένη επιγραφή μας πληροφορεί ότι η βρύση κατασκευάστηκε το 1907 με δαπάνη του Δημητρίου Φοινικόπουλου.
Αμέσως μετά τη βρύση, το καλντερίμι κάνει έναν ελιγμό αριστερά αφήνοντας τσιμεντόδρομο στα δεξιά, και περνάει δίπλα από την εκκλησία της Αγίας Κυριακής. Η μικρή πλατεία με τον πλάτανο πάνω από την εκκλησία είναι άδεια και έρημη. Διασχίζουμε για τρίτη φορά ασφαλτόδρομο και συνεχίζουμε σε εντυπωσιακό φαρδύ καλντερίμι που κατηφορίζει με ελιγμούς ανάμεσα σε πυκνές αγριοκαστανιές, για να περάσει ένα ρέμα από τσιμεντένιο γεφυράκι. Εδώ, δίπλα στην κοίτη του ρέματος, υπάρχει και η βρύση του Βαϊνά. Ανηφορίζοντας για λίγο, φθάνουμε στη ράχη και μπαίνουμε λοξά σε στενό ασφαλτόδρομο. Σε λίγα μέτρα φθάνουμε σε μικρή πλατεία, απ` όπου αγναντεύουμε τη θάλασσα. Συνεχίζουμε για λίγα μέτρα ακόμα ευθεία σε χωματόδρομο και κατόπιν έχουμε διχάλα (προσοχή), όπου o δρόμος φεύγει δεξιά και το καλντερίμι πάει λοξά αριστερά, πλάι σε μια περίφραξη.
Σε λίγο φθάνουμε σε ξύλινο κιόσκι. Αριστερά υπάρχει μπαλκονάκι με θαυμάσια θέα προς το βορρά μέχρι το Πουρί. Το καλντερίμι αρχίζει να κατηφορίζει πιο έντονα με ζικ ζακ (καγκιόλια) ανάμεσα σε θαμνώδη βλάστηση. Νιώθουμε το θαλασσινό αέρα καθώς πλησιάζουμε ολοένα και ακούμε μέσα στην ησυχία τα κύματα να σκάνε στις βραχώδεις ακτές. Όλες μας οι αισθήσεις συμμετέχουν στη γιορτή.
Κατεβαίνοντας, φεύγουν προς τα δεξιά δύο μονοπάτια, τα οποία ενώνονται πιο πέρα και πηγαίνουν προς Κρυφό Σχολειό-Φακίστρα. Το καλντερίμι έχει προστατευτικό τοιχίο στο πλάι, γιατί η πλαγιά είναι πολύ απότομη. Τελικά φθάνουμε κάτω και περνούμε το Χαλόρεμα από ξύλινο γεφυράκι που πατά σε λιθόκτιστες βάσεις. Ωσάν για να δικαιολογήσει το όνομά του, το ρέμα έχει χαλάσει τον τσιμεντένιο διάδρομο όπου βαδίζουμε στην άλλη όχθη του.
Αμέσως φθάνουμε στην κροκαλωτή παραλία της Νταμούχαρης, κάτω από τα ερείπια του αρχαίου κάστρου (διαβάστε το βιβλίο του Κώστα Λιάπη ''Τα Παλιόκαστρα του Πηλίου'', Βόλος 2010, για περισσότερες πληροφορίες). Βαδίζοντας σε πλακόστρωτο, περνούμε αμέσως πάνω από το λιμανάκι, όπου το 2007 γυρίστηκαν σκηνές από την ταινία Mamma mia. Σε μια ταβέρνα μάλιστα, υπάρχουν φωτογραφίες της ιδιοκτήτριας με τη Μέρυλ Στριπ.
(Το κείμενο ανήκει στο walking-pilion.blogspot.gr )
