Περιβαλλοντικός - Φυσιολατρικός

Στο Πήλιο δεν υπάρχουν μόνο έργα που δημιούργησε η Πηλιορείτικη λαϊκή ψυχή αλλά και η Πηλιορείτικη φύση, όπως τα πλατάνια στις περισσότερες γραφικές πλατείες των χωριών που στέκουν επιβλητικά για πάρα πολλά χρόνια, εκατοντάδες θα λέγαμε, τονίζοντας την αρμονική σχέση που έχει ο άνθρωπος με τη φύση σε όλη την περιοχή του Πηλίου.

Ιδιαίτερο γνώρισμα του Πηλίου επίσης, αποτελούν τα δάση αγριοκαστανιάς και οξιάς. Η άγρια πανίδα δυστυχώς δεν είναι πια τόσο πλούσια, λόγω της πυκνής δόμησης.

Παρ’ όλα αυτά, στο Πήλιο συναντάμε αρκετά θηλαστικά (αγριογούρουνα, αλεπούδες, τσακάλια κ.ά.), ενώ σχετικά πλούσια είναι και η ορνιθοπανίδα του βουνού (αετοί, γεράκια, κοτσύφια, πέρδικες κ.ά.).

Το πλούσιο αυτό περιβάλλον του Πηλίου αποτελεί σημαντικό οικονομικό και αναπτυξιακό πόρο της ευρύτερης περιοχής και δίνει πολλές δυνατότητες ανάπτυξης του φυσιολατρικού τουρισμού και οργάνωσης δράσεων του οικοτουρισμού.

Δυστυχώς, κυρίαρχος τύπος τουρισμού στη χώρα μας παραμένει ακόμα ο λεγόμενος "μαζικός τουρισμός" που φυσικά και συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη του τόπου από τη μία, ωστόσο έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στη φύση.

Ευτυχώς στο Πήλιο, η αλλοίωση του περιβάλλοντος βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, καθώς η πλειοψηφία των μόνιμων κάτοικων, των επαγγελματιών και της τοπικής αυτοδιοίκησης της περιοχής έχει βοηθήσει σε αυτό.

Σε περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, όπως αυτή του Πηλίου, όπου η γενναιοδωρία της φύσης είναι εμφανής, σε συνδιασμό με την πολυποικιλία του οικοσυστήματος και την τουριστική υποδομή που υπάρχει, ευνοείται η ανάπτυξη του λεγόμενου περιβαλλοντικού – φυσιολατρικού τουρισμού.

Η ενασχόληση με δραστηριότητες στη φύση έχουν να κάνουν με την παρατήρηση πουλιών και ζώων, τη συλλογή άγριων φρούτων, καρπών και βοτάνων και με τη συλλογή μανιταριών που αποτελούν πραγματικό "θησαυρό της φύσης".