Η Ζαγορά είναι το μεγαλύτερο χωριό του Πηλίου και απέχει από τον Βόλο 47xλμ. μέσω Πορταριάς ή 83xλμ. περνώντας από τις Μηλιές και βρίσκεται σε υψόμετρο 480 μέτρων.

Στο τέλος του 8ου αιώνα, Σλαβικές φυλές σαρώνουν μεγάλο μέρος της Θεσσαλίας. Τότε πρωτοακούγεται και το όνομα Zagora για την Ανατολική πλευρά του Πηλίου, που στη γλώσσα των Σλάβων σημαίνει "την πίσω από το βουνό Χώρα". Τότε το Βυζαντινό κεφαλοχώρι που υπήρχε εκεί κοντά πήρε το όνομα Zagora που με το πέρασμα του χρόνου έγινε Ζαγορά.

Κατά τους τελευταίους Βυζαντινούς χρόνους, ανθεί στο Πήλιο ο Μοναστηριακός βίος. Οι συχνές επιδρομές των εκάστοτε κατακτητών αναγκάζουν τον αγροτικό πληθυσμό να προτιμά τον ήσυχο και σίγουρο καλογερικό βίο από τους φόρους και την καταπίεση.

Τα πρώτα μοναστήρια αρχίζουν να χτίζονται στο Πήλιο από τον 10ο αιώνα. Πρώτο το μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, στη Ζαγορά. Η παράδοση λέει πως ήταν ένα μεγάλο Βυζαντινό Μοναστήρι, χτισμένο ίσως στα 1168. Αργότερα χτίζεται το Μοναστήρι της Ράσοβας. Από επιγραφές σε εκκλησίες της Ζαγοράς, μαθαίνουμε πως υπήρχαν άνθρωποι επιφανείς οι οποίοι κάνουν σημαντικές δωρεές στη γενέτειρά τους.

Από τα μέσα του 18ου Αιώνα, μια ακμάζουσα βιοτεχνική δραστηριότητα, φέρνει οικονομική άνθιση στη Ζαγορά. Οι παραγωγικές σχέσεις αλλάζουν και η κλειστή οικονομία παραχωρεί τη θέση της στη βιοτεχνία, στο εμπόριο και στη Ναυτιλία. Οι αργαλειοί δουλεύουν μέρα νύχτα και όχι μόνο για τις ανάγκες του σπιτιού, αλλά για να βγάλουν προϊόντα στην αγορά.

Το μετάξι της Ζαγοράς γίνεται περιζήτητο. Οι εξαγωγές φτάνουν μέχρι τη Συρία και την Αίγυπτο. Τα πολλά αρχοντικά σπίτια, μαρτυρούν την οικονομική άνθιση του παρελθόντος. Οι Ζαγοριανοί επίσης αρχίζουν να αποκτούν και μεγάλα πλεούμενα. Με αυτά μεταφέρουν τα προϊόντα τους στο Αιγαίο, στη Μαύρη θάλασσα και στην Αδριατική μέσω του λιμανιού στο Χορευτό το οποίο είναι το επίνειο της Ζαγοράς.

Η Ζαγορά αποτελείται από τέσσερις συνοικίες.

• Της Περαχώρας η αλλιώς Αγίας Παρασκευής
• Της Αγίας Κυριακής
• Του Αγίου Γεωργίου
• Της Αγίας Σωτήρας.

Στις πρώτες δεκαετίες του 1700 χτίζεται η εκκλησία της Αγίας Κυριακής. Το σκαλιστό τέμπλο της, δείγμα της ξυλογλυπτικής που γνώρισε ιδιαίτερη άνθιση στο Πήλιο είναι δημιούργημα του Ηπειρώτη μάστορα Κομενάκη φτιαγμένο στη 2ετία 1742 – 1744. Στα 1803 μέσα σε 5 μήνες, χτίστηκε η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, πάνω στα ερείπια άλλης προγενέστερης εκκλησίας.

Η ανάπτυξη της ναυτιλίας είχε ως αποτέλεσμα οι ναυτικοί, εκτός από το χρήμα που έφερναν στον τόπο τους, να μεταφέρουν επίσης τις Δημοκρατικές ιδέες και τα Ελληνικά βιβλία που κυκλοφορούσαν στην Ευρώπη. Από τα μέσα του 18ου αιώνα, αρχίζει για το Πήλιο και η πνευματική αναγέννηση.

Η γνωριμία με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό έδωσε μια άλλη διάσταση στη πνευματική άνθιση της Ζαγοράς και γενικά της περιοχής του Ανατολικού Πηλίου. Ιδρύθηκαν τότε σχολεία μερικά από τα οποία είχαν αποκτήσει Πανελλήνια φήμη, όπως το "Ελληνομουσείο" η σχολή που ίδρυσε ο Ζαγοριανός Πατριάρχης Καλλίνικος.

Το σχολείο αυτό είναι χτισμένο μέσα σε πυκνό δάσος καστανιάς και σήμερα είναι γνωστό σαν "ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΡΗΓΑ" γιατί εκεί μαθήτευσε ο μεγάλος ήρωας της ελευθερίας Ρήγας Φεραίος ο Βελεστινλής. Στο ίδιο σχολείο φοίτησαν ο πρωτοστάτης της εθνικής εξέγερσης του Πηλίου, κληρικός και λόγιος Άνθιμος Γαζής,
ο κληρικός και λόγιος Γρηγόριος Κωνσταντάς και άλλοι επιφανείς Έλληνες λόγιοι.

Η Ζαγορά είναι επίσης η πατρίδα πολλών Πνευματικών ανδρών και ευεργετών όπως ο Αλέξανδρος Πάντος, ο Δημήτριος Κασαβέτης, ο Ιωάννης Κορδάτος και ο ποιητής Δροσίνης. Από την παλαιά πνευματική ακμή του Ανατολικού Πηλίου, σώζεται και λειτουργεί η βιβλιοθήκη της Ζαγοράς με πάνω από 10.000 τόμους και 150 χειρόγραφους κώδικες.

Η περιοχή όπου βρίσκεται η Ζαγορά, είναι καταπράσινη με τρεχούμενα νερά και αποτελεί ιδανικό προορισμό διακοπών για όλον τον χρόνο, όπως άλλωστε τα περισσότερα χωριά του Πηλίου. Υπάρχουν πολλές και αξιόλογες προτάσεις διαμονής καθώς και ταβέρνες, εστιατόρια που προσφέρουν πολύ καλό φαγητό. Το Χιονοδρομικό Κέντρο στα Χάνια απέχει μόλις 20xλμ., αλλά προσοχή τους χειμερινούς μήνες γιατί οι δρόμοι γλιστράνε και πολύ συχνά πέφτει πυκνή ομίχλη.

Στη σημερινή εποχή, η παραγωγή μήλων και αχλαδιών αποτελεί τις βασικές ασχολίες των κατοίκων της περιοχής, πέραν του Τουρισμού και επίσης έντονη συναντάμε την παραδοσιακή τέχνη με τις ξύλινες κατασκευές να κυριαρχούν.

Στις αρχές Σεπτεμβρίου ο Γυναικείος Συνεταιρισμός, διοργανώνει τη "Γιορτή του μήλου" και αξίζει κανείς να βρίσκεται εκεί. Ο αγροτικός συνεταιρισμός είναι πιλότος σε Πανελλαδική κλίμακα, διακινεί 10,000,000.00 κιλά μήλα από τα καλύτερα του είδους, τα περίφημα μήλα Ζαγορίου.

Οι εγκαταστάσεις του συνεταιρισμού είναι συγχρόνων προδιαγραφών και ολοκληρώνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη διαδικασία της διαλογής και της τυποποίησης των μήλων. Οι επιχειρηματικές και εξαγωγικές δραστηριότητες του συνεταιρισμού, αποφέρουν άφθονο συνάλλαγμα.