Το Ανατολικό Πήλιο είναι γεμάτο παράδοση, ιστορία και μαγευτικές εικόνες. Θα μπορούσαμε να πούμε πως όλη η περιοχή του Ανατολικού Πηλίου και τα χωριά του είναι «άξια θέασης», αλλά υπάρχουν και μερικά ιδιαίτερα σημεία που αξίζει να αφιερώσετε χρόνο να τα γνωρίσετε. Αν θα πρέπει να ξεχωρίσουμε κάποια από αυτά, χωρίς να έχουμε τη διάθεση να αδικήσουμε κάποια άλλα, προτείνουμε τα εξής:

Τσαγκαράδα

Αχιλλοπούλειος Εμπορική Σχολή
Ο Ευάγγελος Αχιλλόπουλος μαζί με τον αδελφό του Σοφοκλή υπήρξαν μετανάστες στην Αίγυπτο και μεγάλοι ευεργέτες για τον τόπο καταγωγής τους την Τσαγκαράδα και όχι μόνο. Το 1903 ιδρύεται η "Αχιλλοπούλειος Σχολή" με σκοπό την εκπαίδευση των νέων της Τσαγκαράδας. Από το 1965 στο ίδιο κτήριο στεγάζονταν η "Αστική Σχολή" την οποία την είχαν ιδρύσει οι ίδιοι οι ευεργέτες επίσης.

Η "Εμπορική Σχολή" άρχισε να λειτουργεί το 1905 παρέχοντας εξειδικευμένη εκπαίδευση στα παιδιά ολόκληρου του Δήμου Μουρεσίου αλλά και της ευρύτερης Θεσσαλικής περιφέρειας. Το 1926 μετατρέπεται σε δημόσια, χωρίς όμως να πάψει να συντηρείται από τους ιδρυτές της. Στο ίδιο κτήριο, στεγάστηκε επίσης και το "Αχιλλοπούλειο εξατάξιο Οικονομικό Γυμνάσιο" μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’60.

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, άρχισε να αναπαλαιώνεται και αυτό κράτησε μέχρι το 2001. Σήμερα ανήκει στο Δήμο Μουρεσίου και από το 2003 έχει παραχωρηθεί στην "Επιχείρηση Πολιτισμού Ιστορίας και Τεχνών" του Δήμου, στεγάζει τη γραμματεία της συγκεκριμένης επιχείρησης, τη Δημοτική Βιβλιοθήκη, την αίθουσα Μουσικής και πολύ συχνά οργανώνονται διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις που αξίζει κανείς να παραβρεθεί. Προγραμματίζεται επίσης η λειτουργία πρότυπου ψηφιακού λαογραφικού μουσείου με σκοπό την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής καθώς και μια εικόνα από τη ζωή και τις ασχολίες των κατοίκων.

Βρύση Αγίας Παρασκευής
Χαρακτηριστικό αξιοθέατο και μέρος δροσιάς το καλοκαίρι αποτελεί η όμορφη πετρόχτιστη τοξωτή βρύση στο κάτω μέρος της πλατείας της Αγίας Παρασκευής.

Βρύση Αγίων Ταξιαρχών
Δίπλα από τον επιβλητικό πλάτανο της πλατείας των Αγίων Ταξιαρχών, βρίσκεται η μαρμάρινη βρύση.

Θέση Αγνάντι
Στη διαδρομή ενός από τα ωραιότερα μονοπάτια του Πήλιου, αυτό από Τσαγκαράδα για Νταμούχαρη, όπου να αναφέρουμε πως υπάρχει σήμανση που βοηθάει τον επισκέπτη, θα συναντήσετε τη θέση Αγνάντι με υπέροχη θέα στον κόλπο της Νταμούχαρης.

Καραβοστασιά
Απόμερος και κατάφυτος όρμος, με σημάδια παλιάς ανθρώπινης εγκατάστασης. Απέχει από την συνοικία της Αγίας Παρασκευής περίπου 3 χιλιόμετρα και 1,5 χιλιόμετρο από την Νταμούχαρη. Τα απομεινάρια χτίσματος που θα δείτε έχουν χαρακτηριστικά βυζαντινά και εικάζεται ότι το χρησιμοποιούσαν ως οχυρό για την προστασία από τις επιδρομές των πειρατών. Γνωστο και ως "Παλαιόκαστρο της Καραβοστασιάς".

Παναγία Μεγαλομάτα
Αξίζει να επισκεφτείτε το εκκλησάκι της Παναγίας της Μεγαλομάτας το οποίο βρίσκεται μέσα σε μια σπηλιά γεμάτη σταλακτίτες Βόρεια από την παραλία της Φακίστρας.

Κρυφό Σχολειό
Αφού επισκεφτείτε το εκκλησάκι της Παναγίας της Μεγαλομάτας, στο ίδιο μέρος δείτε και την σπηλιά όπου τα χρόνια της Τουρκοκρατίας λειτουργούσε το Κρυφό Σχολείο της Τσαγκαράδας.

Μνημείο τριών ευεργετών
Στον κεντρικό δρόμο που διασχίζει το χωριό, πολύ κοντά στη διασταύρωση που οδηγεί στον Μυλοπόταμο, υπάρχουν οι προτομές τριών από τους μεγαλύτερους ευεργέτες της περιοχής. Του Ιωάννη Καρτάλη (1842–1908) ο οποίος έχοντας σημαντική περιουσία από το εκκοκκιστήριο βάμβακος που είχε στην Αίγυπτο, ξόδεψε πολύ μεγάλο μέρος της στον Αγώνα της απελευθέρωσης από τους Τούρκους καθώς και σε αγαθοεργίες όπως αυτή της ίδρυσης της Εμπορικής Σχολής του Βόλου.
Του Σοφοκλή Αχιλλόπουλου (1854–1924) που όπως αναφέραμε και παραπάνω ίδρυσε το 1905 την Εμπορική Σχολή στη Τσαγκαράδα καθώς και το Αχιλλοπούλειο Νοσοκομείο Βόλου, έχοντας δημιουργήσει και εκείνος περιουσία στην Αίγυπτο. Του Νικόλαου Νανόπουλου (1866–1922) ο οποίος ίδρυσε με δικά του χρήματα το Νανοπούλειο Δημοτικό Σχολείο το οποίο μέχρι σήμερα στεγάζει το Δημοτικό σχολείο της Τσαγκαράδας.

Νανοπούλειος Σχολή
Χτίστηκε το 1909 με δωρεά του ευεργέτη Νικόλαου Νανόπουλου και αρχικά λειτούργησε ως Γυμνάσιο Οικονομικών. Βρίσκεται πολύ κοντά στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής. Είναι χαρακτηριστικό κτίσμα της περιοχής, δηλαδή λιθόκτιστο με κεντρικό διώροφο τμήμα, 2 ισόγειες πλαινές προεκτάσεις και με ξύλινη στέγη η οποία καλύπτεται από πλάκες Πηλίου. Δένει αρμονικά με το φυσικό περιβάλλον και το 1985 χαρακτηρίστηκε ως Έργο Τέχνης. Έγιναν εργασίες επισκευής το 1993 και σήμερα στεγάζεται το Δημοτικό σχολείο της Τσαγκαράδας στον όροφο του κεντρικού τμήματος. Τους καλοκαιρινούς μήνες, στην αυλή του σχολείου, γίνονται συναυλίες, καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Ναός Αγίας Κυριακής
Η εκκλησία της Αγίας Κυριακής χτίστηκε το 1882 και βρίσκεται στην πλατεία της ομώνυμης συνοικίας, χαμηλά του βουνού προς την Νταμούχαρη. Θα θαυμάσετε επίσης και το πανέμορφο καμπαναριό της. Η εκκλησία φορά τα καλά της και γιορτάζει με πανηγύρι στις 7 Ιουλίου.

Ναός Αγίας Παρασκευής
Η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής χτίστηκε το 1909 με δαπάνη του Νικολάου Στάγκου και βρίσκεται στην όμορφη πλακοστρωτη πλατεία της ομώνυμης συνοικίας. Η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής φορά τα καλά της και γιορτάζει με πανηγύρι στις 26 Ιουλίου.

Ναός Αγίου Ταξιάρχη
Η εκκλησία των Αγίων Ταξιαρχών χτίστηκε το 1786 και βρίσκεται στην όμορφη πλακοστρωτη πλατεία της ομώνυμης συνοικίας. Είναι ο παλαιότερος ναός της Τσαγκαράδας και αξίζει να θαυμάσετε τις αγιογραφίες και το ξυλόγλυπτο τέμπλο στο εσωτερικό της. Η εκκλησία των Αγίων Ταξιαρχών φορά τα καλά της και γιορτάζει με πανηγύρι στις 28 Ιουνίου.

Πέτρινο γεφύρι Τσαγκαράδας
Το παλιό πέτρινο τοξωτό γεφύρι της Τσαγκαράδας χτίστηκε το 1787 και βρίσκεται στο ρέμα του Μυλοπόταμου. Είναι μονότοξο, γεφυρώνει το Μυλοπόταμο και βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Τσαγκαράδα και Ξουρίχτι. Το τόξο έχει άνοιγμα 12,00μ. και ύψος 6μ. και το συνολικό μήκος του γεφυριού είναι 18μ. Εικάζεται ότι είναι το παλαιότερο γεφύρι στο Πήλιο. Η λαϊκή αρχιτεκτονική στο μεγαλείο της μέσα σε ένα απίστευτα ειδυλλιακό τοπίο.

Πλατεία Αγίας Κυριακής
Αν αναζητάτε μια όμορφη και πολύ ήσυχη βόλτα, τότε σίγουρα η επίσκεψη στην πλατεία της Αγίας Κυριακής θα σας αποζημιώσει. Η πλατεία βρίσκεται χαμηλά του βουνού προς την Νταμούχαρη και εδώ κάποτε έσφυζε από ζωή αφού το μονοπάτι που τη διασχίζει και καταλήγει στη Νταμούχαρη, αποτελούσε τον κύριο εμπορικό δρόμο στα παλιά τα χρόνια. Η πλατεία τώρα έχει ερημώσει. Με την επίσκεψή σας εκεί, θα θαυμάσετε και αν είστε τυχεροί και την βρείτε ανοιχτή θα ανάψετε και ένα κεράκι στην εκκλησία της Αγίας Κυριακής με το πανέμορφο καμπαναριό.

Πλατεία Αγίας Παρασκευής
Η καρδιά της Τσαγκαράδας, είναι εδώ! Από τα πολύ παλιά χρόνια, η συνοικία της Αγίας Παρασκευής αποτελούσε την κεντρική συνοικία της Τσαγκαράδας και όλος ο κόσμος που θα την επισκεφθεί, σίγουρα θα περάσει από την όμορφη πλακόστρωτη πλατεία της που το καλοκαίρι γεμίζει με τραπεζάκια (όπως όλες σχεδόν οι πλατείες των χωριών του Πήλιου). Ο γιγαντιαίος πλάτανος ο οποίος είναι πια ατραξιόν και χαρακτηριστικό σημείο φωτογραφίας για την περιοχή, προσφέρει μοναδική δροσιά τους θερινούς μήνες. Με την ευκαιρία της επίσκεψής σας στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής, θα δείτε και την εκκλησία της χτισμένη το 1909 με δαπάνη του Νικολάου Στάγκου.
Για την επίσκεψη σας στην πλατεία,υπάρχει ένα μικρό parking στο πάνω μέρος της, εκεί που τελειώνει ο δρόμος, όμως σε περιόδους μεγάλης κίνησης, ίσως χρειαστεί να περπατήσετε λιγάκι, αφήνοντας το αυτοκίνητο πιο πάνω κοντά στον κεντρικό δρόμο.

Πλατεία Αγίων Ταξιαρχών
Η συνοικία των Ταξιαρχών, βρίσκεται δίπλα από αυτήν της Αγίας Παρασκευής και πήρε το όνομά της από την εκκλησία των Ταξιαρχών που χτίστηκε το 1786 και βρίσκεται στην πανέμορφη πλατεία της συνοικίας. Αξίζει να επισκεφθείτε την εκκλησία καθώς είναι ο παλαιότερος ναός της Τσαγκαράδας και να θαυμάσετε τις αγιογραφίες και το ξυλόγλυπτο τέμπλο της. Τραπεζάκια έξω λοιπόν και εδώ το καλοκαίρι με τις ταβέρνες πάντα έτοιμες για να σας εξυπηρετήσουν.
Μια μεγάλη αγριοκαστανιά, μια φλαμουριά και ένα πελώριο πλατάνι (όχι σαν αυτό της Αγίας Παρασκευής βέβαια) σας καλωσορίζουν στην πλατεία και γίνονται αντικείμενα παιχνιδιού και αναρρηχιτικά πεδία για τα παιδιά. Η μαρμάρινη χαρακτηριστική βρύση με τους τέσερρεις κρουνούς δροσίζει όλους χειμώνα καλοκαίρι. Χώρος parking δεν υπάρχει. Αφήνετε το αυτοκίνητο κατά μήκος στην άκρη του κεντρικού δρόμου και κατηφορίζετε το μικρό καλντερίμι.

Πλατεία Αγίου Στεφάνου
Η πλατεία του Αγίου Στεφάνου, βρίσκεται κατά μήκος του κεντρικού δρόμου που διασχίζει τη Τσαγκαράδα και έχει πάρει το όνομά της από την εκκλησία του Αγίου Στεφάνου που βρίσκεται στην πλατεία της συνοικίας. Είναι η πρώτη πλατεία που θα συναντήσετε ερχόμενοι από Ζαγορά ή από τον καινούριο δρόμο του Χιονοδρομικού κέντρου.

Παραλία Φακίστρα
Μια εκπληκτική ερημική παραλία με υπέροχη λευκή άμμο και κρυστάλλινα νερά. Ευτυχώς ο δρόμος δε φτάνει ως την παραλία. Η πρόσβαση γίνεται από τη συνοικία της Αγίας Κυριακής και υπάρχει άσφαλτος μέχρι ένα σημείο, σε ένα πλάτωμα. Από εκεί ένα μονοπάτι οδηγεί στην παραλία με πεζοπορία σε 10 λεπτά.

Ζαγορά

Η εκκλησία της Αγίας Κυριακής
Το σκαλιστό τέμπλο της, δείγμα της ξυλογλυπτικής που γνώρισε ιδιαίτερη άνθιση στο Πήλιο είναι δημιούργημα του Ηπειρώτη μάστορα Κομενάκη φτιαγμένο στη 2ετία 1742–1744.

Η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής
Χτίστηκε πάνω στα ερείπια  άλλης προγενέστερης εκκλησίας.

Το "Ελληνομουσείο"
Η σχολή που ίδρυσε ο Ζαγοριανός Πατριάρχης Καλλίνικος. Το σχολείο αυτό είναι χτισμένο μέσα σε πυκνό δάσος καστανιάς και σήμερα είναι γνωστό σαν "Σχολείο του Ρήγα" γιατί εκεί μαθήτευσε ο μεγάλος ήρωας της ελευθερίας Ρήγας Φεραίος ο Βελεστινλής. Στο ίδιο σχολείο φοίτησαν ο πρωτοστάτης της εθνικής εξέγερσης του Πηλίου, κληρικός και λόγιος Άνθιμος Γαζής, ο κληρικός και λόγιος Γρηγόριος Κωνσταντάς και άλλοι επιφανείς Έλληνες λόγιοι.

Η βιβλιοθήκη της Ζαγοράς
Με πάνω από 10.000 τόμους και 150 χειρόγραφους κώδικες.

Κισσός

Ναός Αγίας Μαρίνας
Στην όμορφη, λιθόστρωτη πλατεία βρίσκεται η τρισυπόστατη και τρίκλιτη βασιλική εκκλησία της Αγίας Μαρίνας η οποία χτίστηκε το 1650 από Ηπειρώτες τεχνίτες (www.agiamarina-kissos.com). Θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα και αντιπροσωπευτικότερα στο είδος της εκκλησιαστικά μνημεία του Πηλίου με το πολύ εντυπωσιακό τέμπλο που έχει σκαλισμένα όλα τα ζώα και τα φυτά, πιθανόν παρουσιάζοντας την Κιβωτό του Νώε. Επίσης αξίζει κανείς να επισκεφτεί και το μικρό εκκλησιαστικό μουσείο, που στεγάζεται μέσα στην εκκλησία.

Ξουρίχτι

Ανοιχτό θέατρο Ξουριχτίου
Το ανοιχτό θέατρο Ξουριχτίου βρίσκεται σε πανοραμική θέση στο χωριό Ξουρίχτι, λειτούργησε στις 4 Ιουλίου 2009, είναι χωρητικότητας 1200 θέσεων και κάθε χρόνο από τότε φιλοξενεί φεστιβάλ, συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις.

Πλατεία Ξουρίχτι
Στην είσοδο σχεδόν του χωριού και απέναντι από το βενζινάδικο στον κεντρικό δρόμο υπάρχει δρόμος που σε οδηγεί στην κεντρική γραφική πλατεία με τη χαρακτηριστική μαρμάρινη κρήνη.

Ναός Κοίμησης της Θεοτόκου
Ναός Αγίου Αποστόλου
Ναός Αγίου Δημητρίου
Παραλία Λιμνιώνα.

Πορταρία

Πηγή Μάνας
Διαμορφωμένος χώρος με πλακόστρωτη μικρή πλατεία, κιόσκι ανάπαυλας ανάμεσα σε πλατάνια και νερά. Η πρόσβαση γίνεται από την πλατεία Αδάμενας.

Καταρράκτης Κάραβος
Μικρός φυσικός καταρράκτης, όπου ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να δει από ψηλά την Πορταριά και να περάσει κάποιες ώρες χαλάρωσης στο καφενεδάκι που υπάρχει εκεί.

Πλατεία Αδάμενας
Ιδανικό μέρος χαλάρωσης και αναψυχής, σημείο έναρξης του μονοπατιού προς την Πηγή Μάνας.

Κεντρική Πλατεία "Μελίνας Μερκούρη"
Περιτριγυρισμένη από ξενοδοχεία και ταβέρνες, χώρος των κυριοτέρων πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Πλατεία Ταξιαρχών
Ο επισκέπτης μπορεί να προσκυνήσει στο πέτρινο εκκλησάκι και να απολαύσει την καταπληκτική θέα προς το Βόλο και τον Παγασητικό.

Αθανασάκειο Νηπιαγωγείο (από τα πρώτα στην Ελλάδα).

Αρχοντικό Ζούλια
Το οποίο λειτούργησε ως Επαγγελματική Σχολή θηλέων και είναι το σημερίνο Μουσείο.

Τσοπότειο Σχολαρχείο
Το σημερινό Σχολείο του χωριού.

Θεοξένεια
Ερείπια του πολυτελέστερου ξενοδοχείου των Βαλκανίων της προπολεμικής περιόδου.

Παναγία Πορταρέα
Βυζαντινό εκκλησάκι 11ου αιώνα, ότι απέμεινε από το παλιό μοναστήρι γύρω από το οποίο χτίστηκε η Πορταριά απ' όπου, κατά μία εκδοχή, πήρε και το όνομα της.

Παναγίτσα - Αγ. Συμεών
Εκκλησάκι αρχαιολογικής σημασίας πρόσφατα αναστηλωμένο.

Παναγία Οδηγήτρια
Μοναστήρι με 40 μοναχές.

Παραδοσιακές κρίνες
Σ' όλη την Πορταριά θα βρει ο επισκέπτης βρύσες και κρήνες λιτές ή περίτεχνες ή θολωτές διάσπαρτες τόσο πάνω στον κεντρικό δρόμο όσο και μέσα στα καλντερίμια.

Μακρινίτσα

Πλατεία "Μπράνη"
Μικρή πλατεία, στο parking κοντά της Μακρινίτσας ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.

Κεντρική Πλατεία
Πρόκειται πραγματικά για ένα μπαλκόνι στον Παγασητικό και μία όαση ξεκούρασης. Αξίζει να ξεκουραστείτε λίγο κάτω από τη σκιά (αν είναι καλοκαίρι), των υπεραιωνόβιων πλατανιών με τα νερά που τρέχουν από τις κρήνες.

Μονή Θεοτόκου Οξείας Επισκέψεως
Βρίσκεται πολύ κοντά στην πλατεία και αποτέλεσε τον πυρήνα για την ίδρυση της Μακρινίτσας.

Μαρμάρινη Βρύση με το "Αθάνατο Νερό"
Βρίσκεται στην Κεντρική πλατεία.

Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας
To Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας της Μακρινίτσας, στεγάζεται στο Αρχοντικό Τοπάλη και εκεί μπορείτε να θαυμάσετε την λαϊκή παράδοση του Πηλίου, σε όλο της το μεγαλείο. Έργα τέχνης, παραδοσιακές φορεσιές, εργαλεία παρασκευής τσίπουρου, παραδοσιακά έπιπλα, είναι μόνο μερικά από τα εκθέματα που θα συναντήσετε.

Ο Πύργος του Σκοτεινιώτη
Βρίσκεται στη συνοικία Κουκουράβα και αποτελεί εξαιρετικό δείγμα της αρχιτεκτονικής του Πηλίου.

Η τοιχογραφία του Θεόφιλου στο καφενείο της πλατείας
Η τοιχογραφία παριστάνει τον θάνατο του Κατσαντώνη.

Χιονοδρομικό κέντρο "Αγριόλευκες"

Σημείο αναφοράς για το Πήλιο, κυρίως κατά τους Χειμερινούς μήνες όπου συχνά όλη η ορεινή περιοχή καλύπτεται από χιόνι, αποτελεί το χιονοδρομικό κέντρο Πηλίου "Αγριόλευκες" το οποίο βρίσκεται μέσα σε πυκνό δάσος οξιάς σε υψόμετρο 1471μ. Σχετικά χαμηλό για χιονοδρομικό κέντρο.

Απέχει 27xλμ. από τον Βόλο και μόλις 2xλμ. από τα Χάνια Πηλίου και το σημείο που έχει αναπτυχθεί αποτελεί το πέρασμα από το Δυτικό στο Ανατολικό Πήλιο.

Μηλιές

Η Βιβλιοθήκη της Μηλιώτικης Σχολής
Ιδρύθηκε το 1814. Η επιγραφή της Βιβλιοθήκης της Μηλιώτικης Σχολής είναι το "Ψυχής άκος" που εξηγείται "Ψυχής Ερατεία". Όλα τα παλιά βιβλία που βρίσκονται στη βιβλιοθήκη είναι αγορασμένα από τον Άνθιμο Γαζή, τον Γρηγόριο Κωνσταντά και τον Δανιήλ Φιλλιπίδη, οι οποίοι ήταν γνωστοί λόγιοι και Δάσκαλοι του γένους. Τα αγόρασαν με σκοπό την Ίδρυση της Μηλιώτικης σχολής. Το παλαιότερο βιβλίο που υπάρχει στη βιβλιοθήκη χρονολογείται από το 1497.

Μερικά από τα αξιοθέατα των Μηλέων είναι τα εξής:

• Το Μουσείο των Μηλέων
• Η κεντρική Πλατεία
• Η εκκλησία των Παμμέγιστων Ταξιαρχών
• Η βιβλιοθήκη
• Ο σιδηροδρομικός σταθμός
• Ο Άγιος Νικόλαος ο Νεομάρτυράς
• Ο τάφος του Γρηγόριου Κωνσταντά
• Η σπηλιά του Κενταύρου Χείρωνα
• Τα παλιά αρχοντικά
• Τα καλντερίμια του χωριού

Βυζίτσα

Τα αρχοντικά του χωριού
Η Πηλιορείτικη λαϊκή αρχιτεκτονική σε όλο της το μεγαλείο!

Η κεντρική πλατεία
Φτάνοντας στο parking του χωριού και ανηφορίζοντας το πέτρινο καλντερίμι θα φτάσετε στην πλατεία με τα πλατάνια, όπου ουσιαστικά εδώ βρίσκεται η ζωή του χωριού. Στην πλατεία επίσης υπάρχει η σκεπαστή λιθόκτιστη κρήνη "Μούσγα", που προσφέρει ασταμάτητα παγωμένο νερό στους ταξιδιώτες.

Ο Ιερός Ναός της Ζωοδόχου Πηγής (1725)
Απέναντι από το parking του χωριού.

Άγιος Λαυρέντιος

Το Μοναστήρι του Αγίου Λαυρεντίου
Ο δρόμος προς το σημαντικότερο αξιοθέατο της περιοχής, δηλαδή το μοναστήρι του Αγίου Λαυρεντίου, ξεκινάει λίγο πριν τη είσοδο του χωριού. Ξεχωρίζει από μακριά ο χαρακτηριστικός μοβ τρούλος του πανέμορφου ναού. Μπορεί οι τοίχοι του να μην είναι αγιογραφημένοι αλλά το ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο και οι εικόνες του είναι πραγματικά αριστουργήματα. Οι καλόγριες θα σας υποδεχτούν με μεγάλη φιλικότητα και θα σας κεράσουν το κλασσικό λουκουμάκι.

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αποστόλου του Νέου.
Η κεντρική πλατεία του χωριού.

Άγιος Γεώργιος

Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου
Στην κεντρική πλατεία, πλάι στο δρόμο, δεσπόζει η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, ένα νεότερο κτίσμα του 1980, που αντικατέστησε την παλιά που υπήρχε η οποία καταστράφηκε στο σεισμό του 1955. Πολλά λιθανάγλυφα από τον διάκοσμο της παλιάς εκκλησίας, ενσωματώθηκαν στους εξωτερικούς τοίχους του νέου ναού.

Η κεντρική πλατεία του χωριού
Στην πλατεία μπροστά στον ναό στήθηκε σχετικά πρόσφατα το 1990 το μνημείο πεσόντων του χωριού, έργο του ντόπιου γλύπτη Νικόλα (Παυλόπουλου).

Το Μουσείου του γλύπτη Νικόλα
Μπορείτε να θαυμάσετε έργα του αξιόλογου αυτού καλλιτέχνη στο αρχοντικό στην επάνω μεριά της πλατείας, όπου στεγάζεται από το 1992 το Μουσείο Γλύπτη Νικόλα (ανοιχτό από τον Μάιο μέχρι τον Νοέμβριο. τηλ.: 24280 93100).

Τη Μονή Ταξιαρχών
Αξίζει αν βρεθείτε στον Άγιο Γεώργιο να κατηφορίσετε τον δρόμο προς τον Άγιο Βλάσιο, και να επισκεφτείτε μέσω της διασταύρωσης που υπάρχει, τη Μονή Ταξιαρχών. Πότε ακριβώς ιδρύθηκε αυτό το Μοναστήρι, κανείς δε γνωρίζει (σώζεται χαραγμένη η χρονολογία 1764 πάνω από την πόρτα του καθολικού, αλλά θα πρέπει να είναι παλιότερο), ούτε ποιος έφτιαξε το υπέροχο ξυλόγλυπτο και επιχρυσωμένο τέμπλο του, ούτε ποιος αγιογράφησε με τόση τέχνη το εσωτερικό. Το 1976, μετατράπηκε σε γυναικεία Μονή.

Η εκκλησία του Αγίου Βλάσιου
Στην κεντρική πλατεία του χωριού, βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Βλάσιου όπου οφείλεται και η ονομασία του χωριού. Την έχτισε στα 1820 ο Ηπειρώτης αρχιμάστορας Δήμος Ζηπανιώτης.

Πινακάτες

Η Νεοκλασική Βρύση
Στην κεντρική πλατεία του χωριού, βρίσκεται η πανέμορφη από άποψη αρχιτεκτονικής νεοκλασσική βρύση ή αλλιως κρίνη. Χτίστικε το 1894 με δωρεά των ντόπιων μεταναστών στην Αίγυπτο αδελφών Τσιρογιάννη και ως σήμερα δροσίζει τους επισκέπτες με το νερό από την πηγή «Δόκανα».

Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου

Η τοπική εκκλησία του Αγίου Δημητρίου που βρίσκεται στην πλατεία του χωριού γιορτάζει στις 20 Αυγούστου.

Αργαλαστή

Ιερός Ναός των Αγίων Αποστόλων
Η πιο χαρακτηριστική εικόνα της Αργαλαστής είναι η τρίκλιτη βασιλική των Αγιών Αποστόλων με επιβλητικό μαρμάρινο καμπαναριό, πιστό αντίγραφο του καμπαναριού της Αγίας Φωτεινής, στη Σμύρνη.

Η Βρύση του Αγίου Ιωάννη
Η βρύση του Αη Γιάννη όπως είναι περισσότερο γνωστή κατασκευάστηκε την περίοδο της Τουρκοκρατίας από τον Τούρκο Πασά της περιοχής της Μαγνησίας. Αξίζει να ρωτήσετε τους ντόπιους για τις διάφορες ιστορίες που υπάρχουν για τη βρύση αυτή. Και σίγουρα δεν είναι μόνο μία.

Η Βρύση Κουένη στην Αργαλαστή
Η βρύση κατασκευάστηκε και διακοσμήθηκε και αυτή επί Τουρκοκρατίας, όπως η βρύση του Αγίου Ιωάννη. Το όνομα της πιθανόν να οφείλεται στους Φράγκους, καθώς στα γαλλικά η λέξη «Κουέν» σημαίνει «γωνία».

Η Βρύση Χατζή στην Αργαλαστή
Η Βρύση Χατζή στην Αργαλαστή βρίσκεται στην κεντρική πλατεία, στο κάτω μέρος της. Θα το δείτε καθώς θα πηγαίνετε στο Παρθεναγωγείο στο οποίο υπήρξε διευθυντής και δίδαξε ο μεγάλος ποιητής Κώστας Βάρναλης.

Η Βρύση Μυριοβρύτη
Η πολύ όμορφη βρύση Μυριοβρύτη, βρίσκεται, κάτω από γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου κοντά στο Κατσιλοχώρι. Η παράδοση λέει πως μια όμορφη κοπέλα μεταμορφώθηκε σε βρύση από τη ζήλια κάποιου πνεύματος.

Οικισμός Κατσιλοχώρι
Βρίσκεται εντός της Αργαλαστής, σχεδόν στην είσοδο του χωριού.

Ρέμα Ροδιάς
Βρίσκεται στη διαδρομή από την Αργαλαστή για το Λεφόκαστρο.

Γεφύρι Καρύδι
Το γεφύρι βρίσκεται στη διαδρομή από την Αργαλαστή για την Ξινόβρυση.

Αμμουρτσιά
Το γεφύρι βρίσκεται στη διαδρομή από την Αργαλαστή για τον Κάλαμο.

Θέση "Βαθιά Σπήλια"
Η Σπηλιά βρίσκεται στα όρια του Δήμου Αργαλαστής. Σύμφωνα με την μυθολογία, διέμενε ο Κένταυρος Χείρων.

Παραλία Πάου
Σε ένα ήρεμο περιβάλλον, λίγο Βορειότερα από το Χόρτο βρίσκεται η πανέμορφη παραλία Πάου ή οποία δε φαίνεται από τον κεντρικό δρόμο. Η πρόσβαση γίνεται μέσω της Αργαλαστής.

Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου
Η Ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου κτίστηκε το 1732 και βρίσκεται στην τοποθεσία Πάου σε απόσταση μόλις 2xλμ. από την Αργαλαστή με θέα τον Παγασητικό Κόλπο. Στο εσωτερικό της υπάρχουν τοιχογραφίες από τα τέλη του 18ου αιώνα.

Η Βρύση του Αγίου Νικολάου
Η βρύση του Αγίου Νικολάου βρίσκεται σε απόσταση περίπου 5xλμ. νότια της Αργαλαστής στον οικισμό Πάου κάτω από το Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, από όπου πήρε και το όνομα της.

Συκή

Κεντρική πλατεία Συκής
Σημείο αναφοράς της Συκής αποτελεί η κεντρική της πλατεία και ο ναός του Αγίου Γεωργίου (1939–1940).

Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου
Η Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου (1795) την οποία έχτισε ο Δήμος Ζηπανιώτης με χρήματα που διέθεσε ο αρματολός του Πηλίου Στέργιος Μπασδέκης, αποτελεί πόλο έλξης πολλών προσκυνητών. Η διασταύρωση που οδηγεί στο Μοναστήρι, βρίσκεται λίγο πριν από την είσοδο του χωριού Συκή.

Παλτσή

Η Πάλτση είναι μια πολύ όμορφη και ιδιαιτέρως γνωστή παραλία του Νοτίου Πηλίου με χρυσή αμμουδιά και την πλούσια βλάστηση τριγύρω, η οποία προσελκύει κάθε καλοκαίρι πολλούς επισκέπτες για να απολαύσουν κολύμπι και χαλάρωση.

Η Βρύση Γιαννακού
Η βρύση αυτή, γνωστή για το δροσερό και πλούσιο σε σίδηρο νερό της, κατασκευάστηκε το 1836 από τον Κωνσταντίνο Γιαννακό. Χρησίμευε κυρίως στο να παίρνουν νερό τα γύρω σπίτια αλλά και στο να ποτίζουν οι κάτοικοι τις καλλιέργειες τους.

Η Βρύση Διαλετάρα
Είναι η δεύτερη σε παλαιότητα βρύση του χωριού Χόρτο. Κατασκευάστηκε κατά την εποχή της τουρκοκρατίας. Με το πέρασμα του χρόνου υπέστη φθορές για αυτό ανέλαβε να την ανακαινίσει ο Κωνσταντίνος Καλυβιώτης. Το όνομά της το πήρε από τον ιδιοκτήτη της περιοχής της εποχής εκείνης.

Η Βρύση Καλυβιώτη
Τη συγκεκριμένη βρύση τη συναντάμε καθώς στρίβουμε δεξιά από τη γέφυρα του χωριού προς την παραλία. Χτίστηκε από τον Κωνσταντίνο Καλυβιώτη το 1970 και θεωρείται η ομορφότερη του χωριού.

Η Βρύση Νανάκη
Η βρύση Νανάκη, χρωστάει το όνομα της στον κάτοικο της περιοχής Ιωάννη Νανάκη ο οποίος αξιοποίησε την πηγή που βρισκόταν στα κτήματά του. Με αυτό τον τρόπο προσέφερε μεγάλη βοήθεια στους κατοίκους του χωριού αφού οι περισσότεροι από αυτούς κάλυπταν τις ανάγκες τους από τη συγκεκριμένη βρύση.

Πέρα από τους ντόπιους όμως η βρύση συχνά τροφοδοτούσε και νοσοκομεία, ακόμα και από την Αθήνα, λόγω της φήμης που υπήρχε για το σιδηρούχο νερό της.

Η Βρύση Σπανοδήμου
Η βρύση κατασκευάστηκε το 1940 από τους αδελφούς Σπανοδήμου και Πατροσμά.

Λεφόκαστρο

Το Λεφόκαστρο είναι ένας όμορφος και ήσυχος παραθαλάσσιος οικισμός. Βρίσκεται σε απόσταση 34xλμ. από τον Βόλο και μόλις 3xλμ. Νότια της Αφήσσου και θεωρείται τόπος ξεκούρασης και χαλάρωσης.

Βόλος

Σιδηροδρομικός Σταθμός Βόλου
Ο Βόλος στα πρώτα χρόνια της απελευθέρωσης, γνώρισε μια αλματώδη ανάπτυξη. Το πρώτο έργο υποδομής που έδωσε αυτή την ώθηση και ταυτόχρονα αέρα σύγχρονης πόλης στον Βόλο, ήταν ο σιδηρόδρομος. Τα έργα ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο του 1881. Εργολήπτης ήταν ο ομογενής τραπεζίτης από την Κωνσταντινούπολη Θεόδωρος Μαυρογορδάτος και επιβλέπων μηχανικός ο Ιταλός Εβαρίστο Ντε Κίρικο που γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Βόλο, πατέρας του γνωστού ζωγράφου Τζόρτζιο Ντε Κίρικο. Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Βόλου, είναι ένα εξαιρετικό κτίσμα που ευτυχώς έχει σωθεί ανέπαφο μέχρι σήμερα.

Το λιμάνι του Βόλου
Παλαιότερα, το λιμάνι του Βόλου αποτελούσαν μερικοί πέτρινοι μόλοι και κάποια κτίσματα που λειτουργούσαν εκεί οι λιμενικές υπηρεσίες. Τα πράγματα όμως δεν ήταν δυνατόν να παραμείνουν έτσι καθώς η κίνηση των εμπορευμάτων καθώς και των επιβατών αυξανόταν συνεχώς. Έτσι λοιπόν έγιναν τα πρώτα σοβαρά λιμενικά έργα στον Βόλο. Το λιμάνι επίσης βοήθησε πολύ στην ανάπτυξη της βιομηχανίας στην πόλη.

Η οδός "Αργοναυτών"
Η παραλιακή οδός Αργοναυτών, είναι το επίκεντρο της κίνησης, όχι μόνο για τους επισκέπτες, αλλά και για τους κατοίκους του Βόλου, που έρχονται εδώ για την βόλτα τους, για τον καφέ και το τσίπουρο τους.

Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό, εξαιρετικό κτίσμα που βρίσκεται στον παραλιακό πεζόδρομο. Επίσης αποτελεί και ένα από τα καλύτερα περιφερειακά πανεπιστήμια της Ελλάδας, με τμήματα που βγάζουν επιστήμονες στους πιο ενδιαφέροντες τομείς της σύγχρονης οικονομίας.  Πολλά από τα τμήματα, στεγάζονται και στις παλιές καπναποθήκες του Παπαστράτου, ένα επίσης θαυμάσιο διατηρητέο κτίριο στην παραλιακή οδό Αργοναυτών.

Ο Ιερός Ναός Αγίου Κωνσταντίνου
Στην Ανατολική μεριά της οδού Αργοναυτών βρίσκεται το πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου, όπου καταλήγει στον μεγαλοπρεπή Ναό της παραλίας, τον Άγιο Κωνσταντίνο.

Το πάρκο του Άναυρου
Συνεχίζοντας παραλιακά προς τα ανατολικά και αφού περάσετε το Ξενία, θα μπείτε στο πάρκο του Άναυρου. Ένα καταπράσινο παραθαλάσσιο πάρκο με πολλές πλατείες, παγκάκια, ταβέρνες, γλυπτά Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών. Πρόκειται για μία πραγματική όαση.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο "Αθανασάκειο"
Λίγο παρακάτω από το πάρκο του Άναυρου, βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο που στεγάζεται σε ένα θαυμάσιο κτίριο του 1909, ειδικά φτιαγμένο για μουσείο, δωρεά του Αλέξιου Αθανασάκη. Αξίζει να το επισκεφτείτε κυρίως για να θαυμάσετε τις γλυπτές επιτύμβιες στήλες του 3ου π.Χ. αιώνα από το νεκροταφείο της Αρχαίας Δημητριάδας.

Ο Ναός της Αγίας Τριάδας
Δίπλα από το αρχαιολογικό μουσείο, βρίσκεται το παλιό νοσοκομείο του Βόλου, όπου αξίζει να επισκεφτείτε τον ναό της Αγίας Τριάδας με τις υπέροχες τοιχογραφίες του ζωγράφου Γουναρόπουλου.

Ο Μητροπολιτικός Ναός του Αγίου Νικολάου
Ο ναός του Αγίου Νικολάου, βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία στο κέντρο της πόλης του Βόλου, δίπλα από την οδό Ιάσονος, όπου βρίσκεται η εμπορική καρδιά της πόλης. Πρόκειται για μια πολύ όμορφη εκκλησία βυζαντινού ρυθμού, έργο του αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Ζάχου.

Η συνοικία "Παληά"
Μόλις περάσετε τη διαμορφωμένη κοίτη του χειμάρρου Κραυσιδώνα και μέχρι να περάσετε τις γραμμές του τρένου, διασχίζετε την παλαιότερη συνοικία του Βόλου, τα Παληά. Ένας νόμος του 1958, χαρακτήρισε όλη αυτή τη γειτονιά αρχαιολογικό χώρο και ευτυχώς δεν χτίστηκαν εδώ πολυώροφα κτίρια και πολυκατοικίες και όλοι ελπίζουμε να παραμείνει έτσι. Έχουν σωθεί πολλά αξιόλογα παλιά κτίρια, όσα δηλαδή δεν καταστράφηκαν από τους σεισμούς και τους πολέμους, τα οποία συντηρούνται και αποκτούν άλλες χρήσεις (πολιτιστικές, ψυχαγωγίας κλπ.).

Η οδός "Φερών"
Βόρεια από την κεντρική οδό Σέκερη, προς τη μεριά των γραμμών του τρένου, βρίσκεται η οδός Φερών, όπου ουσιαστικά μπορούμε να πούμε πως εκεί βρίσκεται το γαστρονομικό, πολιτιστικό και εμπορικό κέντρο της πόλης.

Η οδός "Νέα Ιωνία"
Η περιοχή της Νέας Ιωνίας, θα σας ταξιδέψει στο γοητευτικό παρελθόν. Αυτή τη γειτονιά τη δημιούργησαν Μικρασιάτες πρόσφυγες, όταν ήρθαν και βρήκαν  ζεστασιά εδώ το 1922, ρημαγμένοι και εξαθλιωμένοι μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Ξεκινώντας τη ζωή τους από την αρχή, με την αρχοντιά, την υπερηφάνεια και την απλότητα τους έστησαν εδώ τα σπιτικά και έδωσαν το δικό τους χρώμα και τη δική τους πολιτιστική σφραγίδα στην πόλη του Βόλου.

Το Αχίλλειον
Το κινηματοθέατρο Αχίλλειον κτίστηκε το 1925 και συνεχίζει τη λειτουργία του μέχρι σήμερα.

Το Δημαρχείο του Βόλου
Κτίστικε το 1970 από τον Δημήτριο Πικιώνη και είναι κλασσικό δείγμα Πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής.

Το εντομολογικό Μουσείο
Το εντομολογικό Μουσείο του Βόλου, είναι ίσως το καλύτερο των Βαλκανίων με 35.000 είδη εντόμων.

Ο Νεολιθικός οικισμός του Διμηνίου
Ο νεολιθικός οικισμός του Διμηνίου βρίσκεται 5xλμ. από την πόλη του Βόλου, στις βορειοδυτικές παρυφές του σημερινού χωριού Διμήνι. Επίσης, στα Νοτιοανατολικά του λόφου βρίσκεται ο σημαντικός Μυκηναϊκός οικισμός Διμηνίου. Η πόλη αυτή, σύμφωνα με τις νεότερες απόψεις, ταυτίζεται με την Ιωλκό, την πατρίδα του Ιάσονα.

Άλλη Μερία

Ο Ιερός Ναός Αγίου Αθανασίου
Στην όμορφη κεντρική πλατεία βρίσκεται το παλαιότερο μνημείο της Άλλης Μεριάς και δεν είναι άλλο από την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου (18ος αιώνας).

Ανακασία

Το Μουσείο Θεόφιλου
Στην κεντρική πλατεία με τον χαρακτηριστικό πλάτανο, θα δείτε την πινακίδα που δείχνει το δρόμο προς οικία Κοντού, Μουσείο Θεόφιλου. Το πολύ όμορφο αυτό αρχοντικό του εύπορου μυλωνά Γιάννη Κοντού, γλύτωσε ευτυχώς από τις φλόγες των πολέμων και άντεξε τους σεισμούς  και έτσι σώθηκαν οι υπέροχες ζωγραφιές με τις οποίες στόλισε τον οντά στον επάνω όροφο ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος, το 1912.